Kada se postavi sumnja na malignu bolest neophodno je sprovesti određene dijagnostičke procedure koje su različite i zavise od lokalizacije bolesti.

Cilj sprovođenja dijagnostičkih procedura je određivanje stadijuma bolesti u kome se započinje lečenje pacijentkinje/ta.

Tipovi dijagnostičkih procedura

Najčešće dijagnostičke procedure koje se koriste u cilju utvrdjivanja stadijuma bolesti su:

Ispitivanje uzorka krvi: KKS, biohemijske analize i ispitivanje tumor markera.

Radiološke dijagnostičke procedure: ultrazvuk, rendgenski snimak, scintigrafija, skener, magnetna rezonanca, PET sken…

Patohistološka dijagnostika : mikroskopski pregled uzorka tkiva.

Lečenje je različito u različitim stadijumima bolesti.

Stadijumi bolesti

Maligna bolest se najčešće klasifikuje u IV stadijuma.

I stadijum bolesti je bolest koja je lokalizovana samo na organu na kome je nastala.

II stadijum bolesti je stadijum lokoregionalne bolesti, a to znači da je bolest lokalizovana na organ na kome je nastala ali se i proširila i na lokalne limfne žlezde.

III stadijum bolesti predstavlja stadijum lokoregionalno proširene bolesti. To je stadijum kada je bolest uznapredovala lokalno, na mestu gde je nastala i/ili u regionalnim limfnim čvorovima ali još uvek nije dala udaljenje metastaze.

IV stadijum bolesti je stadijum kada se bolest raširila i na udaljenje organe.